به منظور تعيين ميزان تمايل افراد به دورکاري و شناسايي عواملي که باعث انتخاب آن توسط کارمندان ميگردد نياز به پژوهش ميداني و جمعآوري اطلاعات از اين طريق است. اين دادهها هم ميتوانند از دورکاران، و هم از غيردورکاران جمعآوري شوند. به علت عدم وجود برنامه دورکاري در ايران، داده هاي مشاهده شده وجود ندارد و از اينرو، بايد از اظهارات بيان شده افراد، که اصولاً به دورکاري آشنا نبوده و صرفا بر مبناي کسب اطلاعات در اين زمينه اظهار نظر مي کنند، استفاده نمود. با وجود اينکه استفاده از اظهارات بيان شده از دقت نتايج اين پژوهش ميکاهد ولي اطلاعات بسيار سودمندي در شناسايي عوامل مؤثر بر انتخاب دورکاري توسط کارمندان به دست ميدهد. در اين پژوهش از يک نمونه آماري در دسترس که به منظور امکانسنجي برنامه دورکاري گردآوري شده، استفاده ميشود. در اين قسمت، به شکل خلاصه به معرفي پرسشنامه، جامعه آماري و ويژگيهاي آن پرداخته خواهد شد.