Loading...
The Course of Martin Heidegger’s Notion of Science in His Early Thought,Based on Works Preceding Being and Time
Heshmati, Ata | 2014
469
Viewed
- Type of Document: M.Sc. Thesis
- Language: Farsi
- Document No: 45684 (42)
- University: Sharif University of Technology
- Department: Philosophy of Science
- Advisor(s): Sefidkhosh, Meysam
- Abstract:
- In this research, first of all, the main question of Heidegger and his epoch is investigated. If we read Heidegger along the tradition of German philosophy, then it is perceived that the problem of science is the most central subject matter standing against Heidegger. My question is this: how Heidegger reaches to this existential phenomenological view about science. Regarding that, by giving a coherent narration about a crucial problem called 'the crisis of science', in the first chapter I gave a short view to philosophies preceding Heidegger, some important of which is Dilthey's philosophy of life, phenomenology of Husserl, and south-west school of neo-Kantianism. The second chapter contains my reading critical readings from the works belonging to the preparatory period of Heidegger that have some epistemological and neo-Kantian themes. In the third and last chapter early Freiburg period of Heidegger's phenomenological path is reviewed. This research shows that in his preparatory period,Heidegger sees science as a coherent sets of propositions, laws, and concepts that give an epistemological sense to us. However, after 1919 he approached to this conviction that science is a life action. He investigated science in an existential and phenomenological method derivated from Dilthey and Husserl works. In this regard, Heidegger shows that the scientific concepts and theoretical construction of nature is based on pure, every day, situational, and live confrontation with the environmental world
- Keywords:
- Phenomenology ; Martin Heidegger Problem ; Theoretical Approach ; Science Crisis ; Science as an Action
-
محتواي کتاب
- view
- چکیده:
- پیشگفتار
- قدردانی و سپاس
- فصل نخست
- بحران علم و فلسفه در مغربزمین
- مسئلۀ بحران
- بحران در نگاه هایدگر
- بحران در بافتِ فلسفی و فرهنگی آلمان
- پاسخها به بحران هویت فلسفه
- 1. تحقیقات تاریخی-تفسیری
- 2. فلسفۀ جهانبینیها
- 3. علمگرایی (سیانتیزم)
- بحران به مثابه آغاز یک انقلاب
- چند اشاره دربارۀ نگاه ایرانیان به هایدگر و بحران علم
- دیلتای علیه پوزیتیویسم و طبیعتگرایی
- دیلتای و روانشناسی
- هرمنوتیک دیلتای به روایت گادامر
- فلسفه به مثابه انسان شناسی
- دربارۀ نسبت هایدگر و هگل و نقش واسطهای دیلتای
- نوکانتیهای مکتب جنوب غربی؛ ویندلباند و ریکرت
- ویندلباند و نظریۀ دو جهان
- ریکرت و معرفت به شئ درخود
- هوسرل و آرمان علم متقن
- فلسفه به مثابه علم متقن
- فصل دوم
- علم در آینۀ آثار هایدگر در دورۀ تمهید
- دورۀ تمهید؛ هایدگر فراموششده
- واقعگرایی علمی و مفهوم واقعیت
- تاریخ مسئلۀ واقعیت
- تعارض علوم طبیعی با فلسفه
- نقد وجدان گرایی
- 1. استدلال پیشینی
- 2. استدلال تجربی
- 3. استدلال روش شناختی
- نقد پدیدارگرایی
- مفهوم زمان و نسبت آن با فلسفه علم هایدگر در دورۀ تمهید
- زمان در علم فیزیک
- زمان در علم تاریخ
- تلقی پدیدارشناسانه از مفهوم زمان
- جمعبندی فصل دوم
- فصل سوم
- پدیدارشناسی کنش دانشمند به مثابه فلسفه علم
- شایعۀ پادشاه پنهان (دربارۀ اهمیت درسگفتارهای فرایبورگ 1919)
- علم و اصلاح دانشگاه
- دربارۀ سرشت دانشگاه و مطالعۀ آکادمیک
- تجربۀ زیسته، موقعیت و دیرند
- میز تحریر فیلسوف
- وقتی موقعیت محو میشود
- انواع نظریسازی
- رویۀ نظری؛ تبدیل موقعیت به وضع امور
- تأثیر رویۀ نظری بر زیست-بافت
- سطوح سهگانۀ شناخت
- ناپایداریهای شناخت
- ترم فوقالعادۀ جنگ
- هایدگر در برابر ناتورپ
- اصلالاصول پدیدارشناسی
- زندگیزدایی و واقعنماییِ علوم نظری
- مراتب جهانمندبودگی
- علیه فلسفۀ جهانبینیها
- جمعبندی فصل سوم
- نتیجهگیری
- پیشنهادهای پژوهشی
- مراجع
- پیوست 1: صورتگرایی و شهودگرایی در ریاضیات
- شاخۀ هایدگری شهودگرایی
- پیوست 2: علم و اصلاح دانشگاه
